در این بخش در هفته یک بار به مهمترین اتفاق هفته قبل خطه آذربایجان که بیشترین واکنش‌ها را بین مردم، رسانه‌ها و.. داشته پرداخته خواهد شد. مطلب این هفته مربوط به بحث احیای دریاچه اورمیه است.
طی هفته‌ها‌ی اخیرو همزمان با تدبیر و لطف آسمانی یعنی بارش برف و باران شاهد بازگشت نگین خطه آذربایجان به روزهای اوج زیبایی و پربرکت خود بودیم. همین امر هم باعث شد بسیاری از احیای دریاچه آذربایجان صحبت نمایند و ردپای تدابیر دولتی را نشان دهند و برخی دیگر همچنان احیای واقعی دریاچه اورمیه را نیازمند برنامه‌ای عملی و علمی‌‌بدانند.
در عالم واقعیت نیز به نظر می‌‌رسد نباید دلخوش به بارندگی‌ها اخیر کرد چرا که پرسش اصلی این است که اگر دوباره شاهد بارش کم باران و برف در سال‌های آتی باشیم با وجود احداث ده‌ها سد در اطراف دریاچه و عدم تغییر وضعیت کشت کشاورزی منطقه و ... چگونه ممکن است شاهد اثبات احیای دریاچه اورمیه باشیم؟ آیا فرصت آن نرسیده در حال حاضر که شاهد بهبود وضعیت آبی کشور هستیم با یک برنامه‌ریزی صحیح و اصولی وضعیت کشت محصولات کشاورزی اطراف دریاچه را به سمت محصولات استراتژیک، ارزآور و با مصرف آب بسیار پایین سوق دهیم؟
چرا از تجربه شهرهای منطقه همچون مرند، جلفا و برخی شهرهای اردیبل استفاده نمی‌‌شود و آن همت و اراده لازم را شاهد نیستیم. منطقه یامچی شهرستان مرند که اکنون عنوان پایتخت پسته آذربایجان را به یدک می‌‌کشد میتواند یک الگوی مناسب هم برای دولتمردان و هم کشاورزان منطقه باشد. اهالی این منطقه با درایت جوانان تحصیلکرده و تجربه بزرگان بیش از یک دهه است که به صورت جدی و اصولی و به خاطر وضعیت کم‌آبی منطقه کشت محصول استراتژیک پسته را در اولویت گذاشته و نتایج مطلوبی را نیز کسب نمودند.
این وضعیت در منطقه بناب مرند نیز دیده میشود که اهالی این منطقه نیز قریب به دو دهه به صورت جدی به کشت زعفران روی آوردند و ضمن اشتغالزایی سبب کاهش مصرف آب در منطقه شدند. به نظر می‌‌رسد احیای دریاچه اورمیه با ارائه نظرات و بحث‌های کارشناسی در تریبون‌ها انتخاباتی و رسانه‌ها صورت نخواهد گرفت و این امر نیازمند اقدام عملی توسط دولتمردان صورت خواهد گرفت.
به نظر می‌‌رسد آنچه که باعث میشود عدم احیای دریاچه به صورت اولویت اول مورد پیگیری قرار گیرد عدم فهم مناسب آثار زیابنار خشک شدن این دریاچه است. خشک شدن دریاچه صرفا یک امر محیط زیستی نیست، آثار زیانبار آن در عرصه نشاط و امید اجتماعی، صنعت توریستی، اشتغالزایی مسائل بهداشتی و... نیز قابل لمس محسوس خواهد بود.
شاید اگر در سال‌های شکوه و اوج دریاچه ارومیه مباحث توریستی به شکل امروز مورد توجه قرار می‌‌گرفت و با استفاده از ظرفیت اطراف منطقه شاهد برنامه‌ها‌ی متعدد برای رونق گردشگری منطقه و به تبع آن اشتغالزایی می‌‌بودیم در حال حاضر به راحتی از کنار بحث خشک شدن دریاچه عبور نمی‌‌کردیم.
امید است در سال پیش رو و سال‌های متعدد به جای اینکه دریاچه اورمیه شاهد تنش‌ها و مجادله‌ها‌ی انتخاباتی شود، بار نشستن برنامه‌ها‌ی علمی و عملی را نظاره کند.
منبع: روزنامه آفتاب یزد
نویسنده: رحمت مهدوی
